کفش مناسب برای انواع بیماری ها
یکی از مهمترین مسائل در درمان آرتریت روماتوئید، استفاده از کفشهای طبی مناسب برای پاهای دردناک است. در خرید کفش ، به راحتی و فایده آن توجه کنید نه به زیبایی آن.
بر طبق گفته آکادمی جراحان اورتوپد آمریکا، 90% بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) از درد در ناحیه پا و قوزک پا رنج میبرند. آلیسون گارتن DPM،CPed، معاون انجمن پزشکی پای آمریکا از واشنگتن میگوید، علائم ابتلا به RA، معمولا ابتدا در انگشتان و سپس در جلوی پا و بعد از آن در ناحیه پشت و قوزک پا ظاهر میشوند. این مشکلات میتواند خرید کفش را برای بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی سختتر کند.
6 توصیه برای انتخاب کفش مناسب RA
برای اطمینان از اینکه کفشی که میخرید برای شما مناسب است، قبل از خرید به نکات زیر توجه کنید:
شما به حمایت کافی نیاز دارید.دکتر گارتن میگوید، مهمترین مسئله در خرید کفش طبی این است که این کفشها از پاها و مفاصل شما حمایت کنند. هرچه حمایت آنها بیشتر باشد، بیشتر میتوانند ارتعاشات را به خود جذب کرده و از مفاصل شما مراقبت کنند– اینها خصوصیاتی هستند که حتما باید در کفشهای مخصوص روماتیسم مفصلی وجود داشته باشند. حمایت خوب یعنی انتخاب کفشهایی که قوس کف آنها مناسب باشد. همچنین کفشهایی را انتخاب کنید که کفی آنها قابل تعویض باشد و بتوانید به راحتی آنها را با کفیهای بهتر و یا کفیهای مخصوص آرتروز که حمایت بیشتری ارائه میکنند، تعویض کنید. از خرید مدلهای عجیب و غریب و کفشهای بدون بند پرهیز کنید.
انگشتان پا باید آزاد باشند. هیچ چیز دیگری مثل کفشی که نوک آن تنگ باشد، شما را آزار نخواهد داد. و اگر پاهای شما پینه بسته باشند، یک کفش تنگ آنها را تشدید خواهد کرد. گارتن میگوید، بدنبال کفشهایی بگردید که در نوک پا فضای کافی داشته باشند. البته کفش شما باید در ناحیه پاشنه هم کمی گشاد باشد: بهترین حالت بودن یک انگشت فاصله، بین پاشنه پای شما و پشت کفش است.بخاطر داشته باشید که اگر مبتلا به آرتروز هستید ممکن است مجبور به خرید کفشی با یک سایز بزرگتر از حد معمول شوید.
پاشنه بلند ممنوع. زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی باید از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند پرهیز کنند. کریستن بورینک که خودش RA دارد می گوید زیبایی کفش پاشنه بلند، به دردش نمیارزد. بورینک میگوید، اگر حتما باید کفش پاشنه دار بپوشید، مطمئن شوید که پاشنه آن از 5 سانتیمتر ، کوتاهتر باشد. گارتن اضافه میکند که اگر کفش شما پاشنه دارد ، حتما باید یک تسمه (بند) هم در قسمت پشتی داشته باشد تا بتواند پای شما را ثابت نگه دارد.
کفش با کف لاستیکی. گارتن میگوید، بهترین نوع برای شما کفشهای با کفی لاستیکی هستند. خوبی این نوع کفی نرم بودن آن است. همیشه کفی کفش خود را کنترل کنید. مطمئن شوید که کفی کفش شما بیشتر از همه، در قسمت برجستگی داخل پا ، انعطاف پذیر باشد چراکه در هنگام راه رفتن بیشترین فشار روی این قسمت می آید. (انعطاف در قسمت میانی زیاد اهمیت ندارد).
در خرید کفشهای ورزشی خسیس نباشید. پیدا کردن کفش مناسب برای بیماران مبتلا به RA کار بسیاردشواری است. از خرید کفشهای با آج بزرگ خود داری کنید، چراکه ممکن است باعث زمین خوردن شما بشوند. اگر قوزک پای شما ضعیف است و یا در هنگام راه رفتن دردناک میشود از کفشهای کتانی ساق بلند استفاده کنید. بورینک میگوید، پول خود را برای خرید یک کفش مخصوص و طراحی شده برای راه رفتن و دویدن خرج کنید. او اضافه میکند، “من یک جفت کفش خوب دارم که بیش از دیگر کفشها از آنها استفاده میکنم چون از بقیه محکمتر و راحتتر هستند”. البته او از پوشیدن کفشهای تونینگ (کفشهای با کفی ضخیم و پاشنه گرد) پرهیز میکند.”پوشیدن زیاد این کفشها موجب آسیب دیدن زانوها میشود –ممکن است باعث شوند تا زانوهای شما بیش از حد کشیده شده و به رباطهای شما آسیب برسد. من از این کفشها زیاد پوشیدهام و آنها را به بیماران مبتلا به RA پیشنهاد نمیکنم”.
از کفشهای چسبی استفاده کنید. بسیاری از بیماران RA علاوه بر پا، در ناحیه انگشتان دست هم احساس درد میکنند و این مسئله بستن بند کفش را برای آنها مشکل میکند. راهحل این مشکل ساده است: از کفشهای چسب دار استفاده کنید. البته منظور کفشهای چسبی است و نه کفشهای بدون بند. از کفشهای بدون بند پرهیز کنید ، چرا که آنها از پای شما به اندازه کافی حمایت نمیکنند. یک وسیله کمکی مثل یک پاشنهکش دسته بلند میتواند به بیماران مبتلا به آرتروز در پوشیدن راحتتر کفش کمک کند.
از پزشک معالج خود کمک بگیرید
قبل از خرید کفش از پزشکان خود بخواهید تا شما را راهنمایی کنند و طرز صحیح انتخاب و ارزیابی کفش را به شما آموزش دهند. با روماتولوژیست و پدایاتریست (پزشک متخصص پا) خود همکاری کنید تا بتوانید بخوبی از پاهای خود مراقبت کنید. گارتن میگوید، “این کار بهترین روش برای کنترل مشکلات پا و قوزک پا در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید است”.( منبع سلامت نیوز )
همه ما می دانیم دیابت که میزان شیوع فراوانی نیز دارد و بیماری شیرین نیز نام گرفته است . عوارض خاصی را برای مبتلایان خود ایجاد میکند ، یکی از مهمترین آنها عدم احساس درد در نواحی از بدن و دیر خوب شدن زخم هاست . دیابت می تواند باعث آسیب عصب یا ناخوشی اش شود که حساسیت کف پا به درد را کاهش می دهد و آسیب عصب آنی گسترده می شود.
نشانه هایی مانند : عدم احساس درد هنگامی که روی شیشه های شکسته شده، سوزن بافندگی، سرنگ، یا ناخن راه می روند و همچنین نمی توانند اشیا خارجی را در کفش های خود حس کنند علاوه بر از دست دادن احساس، دیابت می تواند باعث گردش خون ضعیف شود، چون قند خون بالا می تواند منجر به محدود شدن رگ های خونی کوچک و بزرگ شود.
لا انگشتی:
آن ها انگشتان پا را در معرض آسیب قرار می دهند، خیلی حامی نیستند و بندی که بین انگشتان پا قرار می گیرد می تواند باعث ایجاد تاول یا تحریک شود. پوشیدن این کفش های ها در استخر معروف است.برای این افراد پابرهنه راه رفتن مناسب نیست زیرا پایشان در معرض آسیب قرار می گیرد، بنابراین دمپایی راحت با خود بیاورید.
کفش های جلو باز و پشت باز :
در صورتی که میزان شدت بیماری بالاست و احساس درد در بیماران بسیار ضعیف می باشد بهتر است از پوشیدن کفش های بدون محافظ خود داری شود .
کفش های که با بند و یا نخ های پلاستیکی و جنس نامرغوب ساخته شده :
گاهی کفش های بدون کیفیت و یا کفش های فانتزی که با وسایل تزیینی درست می شود . می تواند آسیب جدی به هر پایی فراهم آورد به ویژه برای بیماران دیابتی می تواند بسیار خطرناک باشد .
اگر بیماران مبتلا به دیابت، دچار تغییر شکل خفیف پا و یا اختلال در احساس و گردش خون باشند، از پوشیدن کفش های معمولی به خرید کفش های راحتی یا کفش های مخصوص دیابتی ها استفاده کنید.
کفش های سبک دیابتی ها از چرم نرم ساخته می شوند، دارای جای شست پای عمیق هستند، جای پنجه وسیع تر دارد که می تواند چیزهایی مانند انگشتان چکشی و پینه پا را در خود جای دهد.متخصصان همچنین به کفش های دو یا کفش های پیاده روی به عنوان جایگزین های خوب اشاره کردند.
بیماران شکایت کرده اند که دیابت آن ها را وادار به پوشیدن کفش های خارج از مد می کند. برخی مقاومت می کنند و می گویند که تمایل ندارند اینها را بپوشند، برای اینکه اعتراف نکنند که دیابت دارند یا مجبور هستند تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنند، اما آسیب ناشی از راه نامناسب احتمال زیاد بسیار جدی است.
آن ها نیاز به پوشیدن کفش های زنانه دارند، اما واقعاً باید مطمئن شوند که چیزی که می پوشند باعث مشکلی برایشان نمی شوند.
اگر گردش کف پا یا احساسش بدتر شود یا زخم، تغییز شکل برجسته و یا مسائل جدی تری را ببینند، ممکن است متخصص نیاز به تجویز کفش درمانی یا کفش حفاظتی و یا پوشش داخلی را توصیه کند ؛
برای مثال، برخی از بیماران نیازمند” کفش های عمق ” هستند که با قالبی سفارشی برای توزیع مجدد فشار روی پای خود ترکیب می شوند و بیشتر زخم ها که روی پای پیاده اتفاق می افتند مربوط به فشار هستند.
“کفش های راحتی” نام خود را از عمق بیشتری برای جا دادن قوس پا به دست می آورند.بیماران مبتلا به تغییر شکل پای شدید ممکن است به کفش های مخصوص با قالب سفارشی نیاز داشته باشند، که در آن کل کفش از زیر مجموعه ای از پای بیمار شکل می گیرد.
افرادی هستند که کف پایشان مجروح می شوند و توجه زیادی حتی برخلاف گفته های پزشکشان نمی کنند که می تواند حتی برای بعضی ها فورا باعث شدید شدن جراحت و سپس قطع عضو شود ؛ اگر این افراد به پیروی از دستورها ادامه می دادند این اتفاق برایشان رخ نمی داد. زمانی که حس پا از دست برود، این خطر همیشه و 100% وجود دارد.
برای بالا بردن سلامت پای دیابتی ها، مرکز دیابت این نکات را برای خرید کفش های جدید افراد مسن ارائه داده:
کفش های ماساژور ویبره دار می تواند به عنوان یک کفش طبی برای درمان بیماران دیابتی و پارکینسون مورد استفاده قرار بگیرد.این کفش ها می تواند موثر در گردش منظم خون در پا و در کل گردش سیستم خون شود. کفش های ویبره دار موثر در بهبود طب فیزیکی عوارضی همچون آرتروز، واریس، گرفتگی ماهیچه، خون مردگی در مچ را روی پا،پینه بستن انگشت های پا یا اطراف پنجه شود. نمونه ای از این طرح توسط پیام جمشیدنیا به ثبت اختراع رسیده است.
در همین راستا میثم امینی دانشجوی دانشگاه آزاد تبریز نیز موفق شد کفشی هوشمند برای محافظت از پاهای بیماران دیابتیک را به ثبت رسانده و مقام دوم مسابقات جهانی اختراعات ژنو سوئیس در سال ۲۰۱۹ را به خود اختصاص داد.
خصوصیات کفش طبی به نیازهای خاص پا بستگی دارد. هر یک از شکلهای خاص پا، عارضهها، آسیبها و بدشکلیها نیاز به کفشی طبی دارد که ترکیببندی آن اندکی با بقیه کفشهای طبی تفاوت دارد.
تاندونیت آشیل پیآمد التهاب یا تحریک این تاندون است و غالباً پس از آسیبهای ورزشی، به ویژه تمرینهای سخت یا افزایش ناگهانی تمرینها، بروز مییابد. زخم و متورم شدن تاندون آشیل نشانه این است که کفش مناسب نبوده است. کفش طبی تاندون آشیل دارای خصوصیات زیر است:
بیماریهای التهابی مفصل (ارتریت) انواع مختلفی دارد. این عارضه ممکن است ارثی، نتیجه ابتلا به بیماری یا عفونت باشد یا به مرور زمان در اثر آسیبدیدگی یا فرسایش تدریجی ایجاد شده باشد. اگرچه آرتریت همه گروههای سنی را هدف میگیرد، اما علت اصلی ناتوانی سالمندان بالای 55 سال است. کفش طبی آرتروز دارای خصوصیات زیر است:
نکته: آرتروز غالباً به بدشکلیهایی مانند قوز شست پا، انگشت چکشی و … دامن میزند. بنابراین کفشی انتخاب کنید که از بروز این بدشکلیها جلوگیری کند، یا اگر بدشکلی ایجاد شده است، شکل آنها را به خود بگیرد.
قوز شست پا یا هالکوس والگوس یکی از بدشکلیهای رایج پا است و در اصل به برآمدگیای گفته میشود که در پایه انگشت شست ایجاد میشود. این برآمدگی در واقع بزرگ شدن مفصل نزدیک اولین استخوان متاتارس است. قوز شست پا گاهی نتیجه عارضهای موسوم به هالکوس والگوس است و زمانی بروز مییابد که انگشت شست به سمت انگشت کوچک پا خم میشود. قوز شست پا ارثی است و در اثر پوشیدن کفش نامناسب تشدید میشود. کفش طبی هالوس والگوس یا قوز شست پا دارای خصوصیات زیر است:
نکته: افراد دارای قوز شست پا گاهی کفش بزرگتر انتخاب میکنند تا کفش به انگشتشان فشار نیاورد. وسایل ارتوپدی مختلفی برای کنار آمدن با مشکل قوز شست پا وجود دارد که از آن جمله میتوان به جداکنندهها، بالشتک و آتل قوز شست پا اشاره کرد.
پاچنبری یا سندرم ژیل اسمیت، نقصی مادرزادی است که باعث چرخش رو به داخل یک یا هر دو پا میشود و در نتیجه انگشتهای شست به سمت میانی بدن اشاره میکنند. همچنین به نظر میرسد که پا در حال چرخیدن است، یعنی این که روی پا جایی است که کف پا باید باشد و بالعکس. پای کودکان دچار مشکل پاچنبری کوتاهتر و پهنتر از حد متوسط است. این عارضه بر عضلات ساق پا نیز اثر میگذارد و پایین پا به نحوی غیرعادی کوچک است. کفش طبی برای ناهنجاری پاچنبری طراحی شده است، اما برای درمان مناسب و تعیین نوع کفش باید حتماً به پزشک مراجعه کرد. کودکان غالباً به روش پونستی تحت درمان قرار میگیرند و باید از ترکیبی از گچ، آتل و کفش ارتوپدی استفاده کنند. پس از درمان موفقیتآمیز احتمال دارد که اندازه پاهایشان با هم تفاوت داشته باشد، پایی که قبلاً دچار بدشکلی پاچنبری بوده است، به نحو قابل توجهی کوچکتر از پای سالم است.
گردش خون نامناسب در کنار کاهش یافتن حس پا به دلیل نوروپاتی باعث میشود که بیماران دچاار پای دیابتی به خوبی متوجه درد پا نشوند. بیمار غالباً متوجه بریدگیهای کوچک، تاول و دیگر آسیبهای پا نمیشود و در نتیجه برای درمان آنها اقدام نمیکند. پا سریعتر عفونت میکند و بدون سیستم دفاعی مناسب سختتر درمان میشود. پای دیابتی ناهنجاریهایی مانند پینه، میخچه، قوز شست پا و انگشت چکشی تولید میکند. در موارد وخیمتر پا زخم میشود و تحت شرایط حاد باید پا را قطع کرد تا از انتشار عفونت در دیگر نقاط بدن جلوگیری شود. کفش طبی افراد دیابتی دارای خصوصیات زیر است:
نکته: پوشیدن کفش طبی مناسبی که از پا حمایت و محافظت کند، غالباً برای بیماران دچار پای دیابتی مفید است. کفی براساس فشار و حرارت دریافتی تغییرشکل میدهد، این تغییرشکل کمک میکند تا کفی خود را با نقاط فشار و ناحیههای حرارتی خاص سازگار کند.
پای صاف ناهنجاری شایعی است که گاهی مادرزادی است و گاهی به مرور زمان و با بالا رفتن سن ایجاد میشود. صافی کف پا معمولاً با چرخش شدید پا به داخل همراه است. کفش طبی کف پای صاف دارای خصوصیات زیر است:
نکته: ارتوزها و کفیهای آماده برای کودکان دچار مشکل کف پای صاف یا کم بودن قوس کف پا به فروش میرسد.
نوعی بدشکلی شایع پا است که در اثر خم شدن مفصل میانی انگشت شست ایجاد میشود. اگر مفصل بالایی خم شود، اصطلاح تخصصی این بدشکلی انگشت پتکی خواهد بود. اگر هر دو مفصل خمیده باشد، عارضه انگشت چنگالی نام خواهد داشت. انگشت چکشی پیآمد عدم تعادل عضلات یا تاندونهای انگشتهای کوچکتر است و گاهی در اثر پوشیدن کفش نامناسب ایجاد میشود. کفش طبی برای انگشت چکشی دارای خصوصیات زیر است:
نکته: پوشیدن کفشهای جلوباز نیز برای کاهش فشار روی بدشکلی توصیه میشود.
بخش اعظم وزن بدن روی برجستگی کف پا و پاشنه قرار میگیرد و قوس کف پا روی زمین نیست. زیاد بودن قوس کف پا به اندازه صافی کف پا شایع نیست و علت آن گاهی ابتلا به عارضههای عصبی یا ارتوپدی است. کفش طبی قوس زیاد کف پا دارای خصوصیات زیر است:
نکته: ارتوزهای مختلفی برای مدیریت مشکل قوس زیاد کف پا وجود دارد. برخی بیماران باید از مچبند استفاده کنند، همچنین کفشهایی که رویه آنها بالا قرار میگیرد، نیز حمایت از مچ پا را افزایش میدهد. زیاد بودن قوس کف پا گاهی نتیجه بدشکلیهایی مانند پینه، میخچه و انگشت چکشی است. بنابراین کفشی انتخاب کنید که مانع بروز این بدشکلیها بشود یا شکل آنها را به خود بگیرد.
لنف ادم عارضهای است که باعث ورم کردن دست و پا میشود و زمانی بروز مییابد که بدن مایع میان بافتی را، به دلیل انسداد سیستم لنفاوی، نگه دارد و به نحو مناسب دفع نکند. لنف ادم در موارد نادر پس از جراحی، آسیب دیدگی یا پرتودرمانی برای مدیریت سرطانهای مختلف مشاهده میشود. کفش طبی لنف ادم دارای خصوصیات زیر است:
نکته: کفشهای روباز به هیچ وجه مناسب نیست، بنابراین صندل یا دمپایی را فراموش کنید. کفشی برای پای متورم مناسب است که تنگ نباشد و اندازه بزرگترین و متورمترین حالت پا باشد.
متاتارسالژیا یا درد جلوی پا عارضهای دردناک است که در ناحیه متاتارسال کف پا (برجستگی کف پا) حس میشود. زمانی جلوی پا درد میگیرد که سر استخوان متاتارسال ملتهب شود، این التهاب غالباً نتیجه تحمیل فشار مکرر روی برجستگی پا است. کفش طبی برای تسکین درد جلوی پا دارای ویژگیهای زیر است:
نکته: کفش با کفی ژلهای ضربهگیر غالباً برای بیماران دچار درد جلوی پا توصیه میشود. هدف کلی این است که فشار از روی برجستگی کف پا برداشته شود. بنابراین کفش نباید پاشنه بلند داشته باشد و باید پدهای محافظ داشته و اجازه دهد که پا به راحتی از پاشنه تا پنجه بچرخد، بدون این که به ناحیه متاتارسال فشار وارد کند. برای مثال کفشهای با کف گهوارهای مناسب هستند.
خار پاشنه عارضهای است که باعث درد شدید در قوس کف پا میشود. پلانتار فاشیا بافت فیبری ضخیمی است که از پاشنه در امتداد کف پا تا پنجه کشیده شده است، زمانی که کششی فراتر از حد توان این رباط به آن وارد شود، خار پاشنه ایجاد میگردد. کفش طبی خارپاشنه دارای خصوصیات زیر است:
نکته: پزشک معالج ارتوز مناسبی را توصیه میکند که به توزیع یکنواختتر وزن روی کف پا کمک میکند.
پولیومیلیت یا فلج اطفال نوعی بیماری عفونی ویروسی است که به سیستم عصبی حمله میکند و در نتیجه بعضی از گروههای عضلانی فلج میشود. عارضهها و بدشکلیهای پا که در اثر ابتلا به این بیماری ایجاد میشود، مواردی چون صافی کف پا، زیاد بودن قوس کف پا، انگشت چکشی، قوز شست پا و انگشت چنگالی را شامل میشود. کفش طبی برای انواع مشکلات پایی که پولیومیلیت ایجاد می کند، وجود دارد.
پسوریازیس بیماری خودایمنی مزمنی است که پوست، ناخنها و مفصلها را درگیر میکند و باعث پوسته پوسته شدن (پلاک پسوریازیس) و درد مفاصل میشود. پسوریازیس بیشتر در آرنج و زانو مشاهده میشود، البته گاهی دست و پا را نیز درگیر میکند. اثر پسوریازیس بر پا، علاوه بر پوسته پوسته شدن، تاول زدن، ترک خوردن و ورم پا است. کفش طبی پسوریازیس مطابق ویژگی های هر فرد تهیه میشود و دارای ویژگیهای زیر است:
نکته: همچنین به این گروه از بیماران توصیه میشود که از پوشیدن جوراب نایلونی یا تهیه شده از مواد مصنوعی خودداری کنند. هدف خشک و خنک نگه داشتن پا است.
منظور از آسیبدیدگی هر گونه صدمهای، مانند شکستگی، کبودی یا رگ به رگ شدن یا عوارض پس از جراحی پا، انگشت پا یا مچ پا، است که به پا، انگشتان یا مچ پا وارد شود. کفش طبی برای پای آسیب دیده خصوصیات زیر را دارد:
نکته: بهترین گزینه برای حمایت و محافظت از پای آسیب دیده کفشی است که ترکیبی از ویژگیهای کفش طبی و ورزشی را داشته باشد.
اگرچه مدلهای مختلفی از کفش طبی مردانه و زنانه برای درمان عارضههای گوناگون وجود دارد، اما چند ویژگی مهم وجود دارد که باید در تمام کفشهای طبی رعایت شود.
اگر بتوایند کفی کفش را درآورید، میتوانید اندازه آن را تغییر دهید تا کفش هنگام ورم کردن پا نیز اندازه باشد. همچنین میتوانید کفی معمولی کفش را با کفیهای سفارشی طبی عوض کنید. به علاوه اگر کفی متحرک باشد، کفش سریعتر و بهتر خشک میشود. خشک بودن کفش برای پیشگیری از عفونتهای باکتریایی یا قارچی، مانند عفونتهای قارچی ناخن پا یا پای ورزشکاران، بسیار مهم است.
انگشت چکشی، انگشت چنگالی، میخچه، پینه، تاول و قوز شست پا فقط چند نمونه از ناهنجاریهای کف پا هستند که با پوشیدن کفشی با پنجه تنگ یا با عمق کم تشدید میشوند. جمع کردن انگشتها داخل کفش ارزش تحمل عوارض بلندمدت را ندارد. انگشتها باید داخل کفش کاملاً راحت و از هم باز باشند و بتوانید آنها را تکان دهید. کفشهایی با پنجههای گرد یا چهارگوش گزینه بهتری از کفشهای نوک تیز هستند.
پاشنه کفش به گونهای طراحی میشود که پایداری کفش را افزایش دهد. برای این که ببینید آیا پاشنه کفش سفت است یا خیر، باید انگشت شست را روی پشت پاشنه فشار دهید. اگر پاشنه به راحتی به طرف داخل خم شد، پاشنه کفش طراحی مناسبی ندارد. اما اگر پاشنه در برابر خم شدن مقاومت کرد، پاشنه کفش سفت و خوب است.
نرم بودن زبانه و گلوی کفش از تحریک پا و آسیبهای جزئی مانند تاول و پینه جلوگیری میکند.
پاشنه داشتن کفش گاهی یک ویژگی نامناسب برای افراد دچار ناهنجاریها یا آسیبدیدگیهای پا است، اما گاهی یک پاشنه کوتاه به بهبود وضعیت کمک میکند. بنابراین کفشهایی با پاشنه کوتاه (نیم اینچ تا یک و نیم اینچ) خریداری کنید.
کفش طبی باید شکل انحناهای طبیعی پا را به خود بگیرد و از تمام ناحیههای حساس به خوبی حمایت کند.
خشک نگه داشتن پا به پیشگیری از عفونت کمک میکند. کفشهای تهیه شده از مواد تنفسپذیر گردش هوا را بهبود میدهند و اجازه تماس عرق و دیگر رطوبتها را با پا نمیدهند.
صاف بودن داخل کفش برای بیماران مبتلا به دیابت یا لنف ادم یا بیمارانی که مستعد آسیبهای جزئی پا هستند، بسیار مهم است. بدون درز بودن داخل کفش از پوست ظریف و حساس پا در برابر سایش روی خط درز محافظت میکند.
اگر کف کفش گهوارهای باشد، زیره آن در بخش پنجه و پشت پاشنه اندکی رو به بالا است تا پا به راحتی هنگام راه رفتن بالا و پایین برود و فشار شدیدی به برجستگی کف پا وارد نشود.
نکته: کف گهوارهای برای همه مناسب نیست. بنابراین قبل از انتخاب این کفش با پزشک معالج خود مشورت کنید.
اگر برای ساخت کفش طبی از تکنولوژی دیجیتال استفاده شود، میتوان با دستگاه لیزری یا اسکنر تصویری سه بعدی را مستقیماً از خود پا یا مدل تهیه شده از روی پا، برای مثال قالبگیری شده با فوم یا گچ، تهیه کرد. تکنولوژی اسکن نباید از الگوریتمهای رایانهای، برونیابی یا تفسیرهای مختلف برای محاسبه شکل یا خطوط پا از روی تصویر فشاری دو بعدی، رد پا، عکس تک بعدی یا هر روش دو بعدی دیگری استفاده کند. در حال حاضر برای تهیه مدل سه بعدی پا، از سه اسکنر دیجیتال یا سه بعدی زیر استفاده میشود:
اسکنر مثلثبندی لیزری از نور لیزر برای اندازهگیری فاصله بین منبع لیزر و پا استفاده میکند تا مدل دقیقی از پا به دست آید.
اسکنر نور ساخت یافته از همان روش مثلثاتی اسکنر لیزری استفاده میکند، اما به جای نور لیزر، الگویی نوری را روی شیء میتاباند و فاصله را تا منبع نور اندازهگیری میکند. اسکنر تماسی دیجیتالی کننده از ماتریس سوزنی سه بعدی برای ثبت انحناهای کف پا استفاده میکند. ” منبع “: امید فوت “
کف پای صاف عارضهای است که در آن بیماران فاقد قوسهای استاندارد درکف پا هستند.هر پای انسان از ۶۲ استخوان تشکیل شده است که توسط ۳۳ مفصل و تعداد زیادی ماهیچه، تاندون و رباط در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. به طور کلی در کف پا سه نقطه وجود دارد که نقاط اصلی تحمل کننده وزن هستند.
زیر استخوان پاشنه
زیر انتهای تحتانی اولین استخوان کف پایی
زیر انتهای تحتمانی پنحمین استخوان کف پایی
چگونگی قرار گرفتن این ساختارها در کنار هم، قوس های استخوانی را ایجاد می کند. زمانی که راه می رویم، این قوس های قابل ارتجاع، وزن بدن را میان پاها و ساق پا توزیع می کنند. این قوس ها، نقش جدایی ناپذیری در چگونگی راه رفتن ما دارند و در واقع به عنوان اهرم های محکمی
برای حرکت، عمل می کنند.
تاندون ها، مفاصل پا را به هم متصل می کنند. حال اگر تاندون ها سست گردند، موجب صافی کف پا می گردد البته صافی کف پا در نوزادان و کودکی که تازه به راه افتاده، طبیعی است. هنگامی که بچه بزرگ تر می شود ۶ تا ۳ ساله تاندون ها سفت تر می شوند و به شکل قوس در
می آیند.
در دوران نوجوانی، بیشتر افراد دارای قوس طبیعی در کف پا می باشند. اما برخی هم دچار صافی کف پا می گردند صدمات بدنی، بیماری ها و افزایش سن ممکن است به تاندون ها صدمه وارد کرده و موجب صافی کف پا گردد. این نوع پای صاف، ممکن است فقط در یک پا ایجاد شود
به ندرت، صافی کف پا در کودکان درد دارد. در این حالت، دو یا تعداد بیشتری از استخوان های پا رشد کرده و به هم متصل می شوند. این وضعیت را ” پیوستگی قوزک پا” می نامند.
تفاوت بین پای صاف و پای طبیعی
گاهی، صافی کف پا به علت مشکلات موجود در زانو و قوزک به وجود می آید. این مشکلات بر قوزک پا فشار وارد می کنند و قوزک را به سمت داخل برمی گردانند و موجب عدم تراز پاها می شوند.
ضعف عضلات ناحیه ساق پا و کف پا
کوتاهی عضلان ناحیه ساق پا
ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی مانند کفش های تنگ,پاشنه بلند ، پنجه باریک و کفش های
که قوس داخلی ندارند
w عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شک
تغییر شکل اندام تحتانی که سبب می شود پا به صورت جبرانی به خارج بچرخد مثل زانوی
پرانتزی,زانوی ضربدری,شست کج,کمانی شدن تیبیا و چرخش قدامی ران
انواع کف پای صاف از نظر علت شناسی
الف نوع مادرزادی
ب نوع اکتسابی
کودک با کف پای صاف به دنیا می آید یا هنگام تولد برای آن مستعد است. این نوع صافی کف پا بدون علامت و انعطاف پذیر است. منظور از انعطاف پذیر بودن آن است که قوس کف پا تا قبل از اعمال وزن روی پا وجود دارد.
این نوع با مرور زمان، و نه در هنگام تولد، ایجاد می شود و به عوامل مختلفی چون نوع کفش کودک، وضعیت نشستن و خوابیدن او، جبران ناهنجاری های موجود در ساق و بالاتر، و گاهی پارگی لیگامان ها و تاندون های پا بستگی دارد.
یعنی اگر کودک با پای صاف به دنیا نیامده باشد ،معلوم می شود این تغییر شکل را کسب کرده است ممکن است صافی کف پا فرایندی برای جبران سفت بودن تاندون آشیل باشد.
به دنبال سفتی تاندون آشیل پا حالت پلانتار فلکشن پیدا می کند. حتی میزان کم پلانتار فلکشن هم موجب می شود، پای آن سمت بلند تر از طرف سالم به نظر برسد.
بنابراین بدن سعی می کند این مشکل را با مسطح کردن قوس کف پا جبران کند تا بلندتر به نظر رسیدن پای مبتلا را پوشش دهد شایع ترین دلیل صافی اکتسابی کف پا اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی به عنوان تاندون اصلی محافظ قوس پا است.
با اعمال مکرر نیرو روی این تاندون، مشکل تشدید می شود. به موازات رشد جسمی لیگامان ها و عضلات ضعیف شده، تمام وظایف مربوط به محافظت از قوس پا را به این تاندون واگذار می کنند این تاندون نمی تواند برای مدت طولانی تمام وزن را تحمل کند و به تدریج از پای در می آید و به مسطح شدن قوس منجر می شود.
در چنین مواردی صافی کف پا همراه با دردی است که به پشت مچ منتشر می شود و فرضیه ی اختلال عمل تاندون تیبیال خلفی را تایید می کند.
کف پای صاف در جوانان و نوجوانان نیز مشاهده می شود.یکی از علل این تغییر شکل،کوتاهی عضلات نازک نی است. انجراف پاشه به سمت خارج نیز می تواند باعث ایجاد صافی کف پا شود.تغییر شکل زانوی ضربدری نیز می تواند به عنوان عاملی در صافی کف پا شناخته شود.
این عارضه در بزرگسالان نیز مشاهده می شود که به صورت قابل ملاحظه ای در اثر کار افراد ایجاد می شود.برای مثال در مشاغلی نظیر آرایشگری،داندان پزشکی و…که فرد ساعات متوالی در حالت ایستاده کار می کند و منجر به فشار مداوم پا می شود،می تواند موجب صافی کف پا شود.
از دیگر علل صافی کف پا در سنین بالا می توان به افزایش وزن اشاره کرد.همچنین با افزایش سن عضلات و رباط های نگهدارنده قوس های پا به مرور زمان دچار ضعف می شوند به طور کلی علایم و عوارض کف پای صاف شامل موارد زیر است.
کاهش قوس طولی پا
چرخش پاشنه به خارج
برجستگی استخوان ناوی
پهن شدن پا
قرار گرفتن پنجه پا به بیرون در هنگام راه رفتن
قرار گرفتن کناره داخلی پا روی زمین در هنگام ایستادن و راه رفتن
ساییدگی کناره داخلی پاشنه کفش
درد در ناحیه قوس طولی داخلی
خستگی زودرس و کمر درد،هنگامی که مدت طولانی می ایستند و یا بعد از ورزش
ایجاد زمینه مناسب برای تغییر شکل زانو و تمایل به ضربدری شدن زانوها
فقدان حالت فنری بدون درد پا که منجر به عدم مهارت در راه رفتن و کشیدن پا به زمین در این حالت می شود
فقدان عمل ضربه گیری در پا که پا را نسبت به زخمها و آرتروز مستعد می کند
وارد آمدن فشار به عروق و اعصاب پا که فشار وارده به محل ارتباط اعصاب کف پایی داخلی و خارجی سبب دردهای عصبی در پا می شود انحراف انگشت شست کج
چاقی
دیابت
فشار خون بالا
ضربه یا جراحت در پا و یا قوزک پا
آرتریت روماتوئید
افزایش سن
ورزش بیش از حد
ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشکی و آرایشگری
پوشیدن کفشهای نامناسب به مدت طولانی مانند کفشهای تنگ,پاشنه بلند و پنجه باریک
شاید این مقاله را هم دوست داشته باشید